چرا پرسپولیس در آسیا موفق نیست و استقلال به این روز افتاده؟

خبرگزاری تسنیم درباره عملکرد پرسپولیس و استقلال در لیگ برتر و ناکامی این دو تیم در لیگ نخبگان اظهار داشت: این یک مسئله چند بعدی است که هر کدام تحلیل خودش را دارد؛ مثلاً نمی توان استقلال و پرسپولیس را با هم در لیگ برتر و آسیا مقایسه کرد و به همین دلیل هر کدام از آن ها را باید به تنهایی مورد بررسی قرار دهیم.

مهدوی: شخصیت قهرمانی در پرسپولیس نهادینه شده است

وی ادامه داد: درباره استقلال باید بگویم سازماندهی تیمی این تیم را جواد نکونام در دو سال گذشته طراحی کرده بود. این ساختار از ذهن جواد نکونام به همراه کادرفنی اش و جایی که در آن فوتبال بازی می کرد (اسپانیا) نشأت گرفته شده است. او وقتی به استقلال آمد سعی کرد این ساختار فکری را با مهره های خودش در این تیم پیاده کند.

چراغپور تأکید کرد: نکونام سال اول خیلی به موفقیت نزدیک بود و اگر در قائمشهر مقابل نساجی مساوی نمی کرد کار تمام بود و قهرمان می شد. سال دوم هم به دنبال تکمیل این ساختار بود ولی این وسط اتفاقی افتاد؛ ما در فوتبال مان فقط یک جواد نکونام داریم که در اروپا و مقابل بازیکنان مطرح دنیا بازی کرده است. این آدم وقتی ذهنش یک استایل بازی طراحی کرد، حواسش نبود آن استایل ثمره فوتبال اسپانیا است، در حالی که فوتبال ایران قانون خودش را دارد. یعنی به لحاظ بازیکن و دسترسی به آن در ایران شرایط متفاوت است؛ دقیقاً همین جا هم بود که اتفاق بدی افتاد.

کارشناس فوتبال گفت: در واقع جواد نکونام تفکر و رزومه درستی داشت، اما وقتی خواست آن تفکر را بین این نفرات بسازد، موفق نبود و در نتیجه در تیم استقلال حفره و لکه ایجاد شد. مثلاً در دفاع چپ، دفاع راست و دفاع وسط «خلاء» ایجاد شد. این چیزی بود که با رفتن جواد نکونام هم ادامه پیدا کرد و بعد هم کاری از دست بختیاری زاده بر نمی آمد. الان سرمربی خارجی هم با کادر چهار نفره یا صد نفره اش باید ابتدا این خلاء را برطرف کند.

چراغپور در ادامه به تشریح شرایط فنی پرسپولیس پرداخت و گفت: درباره پرسپولیس یک بحث این است که این تیم در لیگ داخلی نتیجه می گیرد، اما در لیگ نخبگان ناموفق است. پاسخ این است که پرسپولیس برای بازی های داخلی بسیار با مواظبت یارگیری کرده و به بهترین شکل جای خالی بازیکنان جدا شده را پوشش داده است. این نشان می دهد نگرش هوشمندانه ای پشت تیم است و با احتیاط و با نگرش روشنی برخی بازیکنان را از دست داده و به بعضی بازیکنان دیگر میدان بیشتری داده است. کاملاً این را در پرسپولیس می بینیم. یکی، دو مهره واقعاً تأثیرگذار نیز خریداری کرده است. این تفاوت نگرش و نگه داشتن «سازمان تیمی» نسبت به تیم های داخلی برتری ایجاد کرده است.

وی یادآور شد: حالا سؤال این است که چرا پرسپولیس در آسیا می بازد؟ وقتی ما از لیگ داخلی بیرون می رویم، همه چیز به سبک فوتبالی که در آسیا بازی می شود بستگی دارد. سبک فوتبال باشگاهی آسیا به اندازه «نیم کلاس» ارتقا پیدا کرده است؛ آنجایی که از بازنشسته های فوتبال دنیا استفاده شده و سایر تیم ها هم از بازیکنانی بالاتر از سطح فوتبال شان استفاده می کنند. بنابراین در این شرایط تیم ما در لیگ داخلی چون سازمان تیمی خود را حفظ کرده شرایط بهتری دارد، اما در آسیا با «نیم کلاس» فوتبال بهتر روبه رو می شود. تأکید می کنم سطح لیگ آسیا نیم کلاس بالاتر است، نه یک کلاس! یعنی مثلاً اگر مهدی طارمی به جای علیپور نوک پرسپولیس بازی می کرد، این تیم نمی باخت. آن بازیکن هم ایرانی است ولی متأسفانه یا خوشبختانه بازیکنانی که نیم کلاس از فوتبال مان جلوتر می افتند به تیم های داخلی کمک نمی کنند و به خارج از کشور می روند. به همین دلیل در باشگاه های آسیا موفق نمی شویم. الان 10 - 15 سال است شرایط اینگونه است.

چراغپور گفت: حالا سؤال سومی هم وجود دارد که چه به سر سپاهان آمده است؟ مورایس چند سال بالای سر این تیم بوده است؟ سه سال! آیا در سال سوم ما انتظار خلاء در تیم داریم؟ آیا انتظار داریم که مقابل تیم های عربی سورپرایز شود؟ پس اینجا چه اتفاقی افتاده است؟! در کشور ما به جای اینکه در دراز مدت مربیان کوچک روی فوتبال ما اثر بگذارند، فوتبال ما روی تفکرات مربیان اثر می گذارد. یعنی کم کم مربیان در تفکرات خودشان تجدیدنظر ایرانی می کنند. الان می بینیم در فوتبالی که سپاهان بازی می کند کارهای مخصوص فوتبالیست های ایرانی چقدر زیاد شده است. اینها هم همان فوتبالی را بازی می کنند که تیم تازه لیگ برتری شده بازی می کند.

کارشناس فوتبال کشورمان با آنالیز نوع حرکت بازیکنان داخلی به تسنیم گفت: در فوتبال ایران وقتی توپ را دریافت می کنیم، به طور متوسط 75 سانتی متر تا یک متر از بازیکن جدا می شود. همین موضوع باعث می شود بازیکن برای دیدن توپ سرش را پایین بیندازد و در این شرایط مدافع حریف زمانش را تنظیم کند. بنابراین بازیکن ما تحت فشار قرار می گیرد. حالا با این توضیح شما بازیکنان رئال، بارسلونا و ... را تصور کنید. اگر در میانه زمین توپ یک متر از بلینگام دور شود که دیگر او بلینگام نیست! حالا به یک نحو دیگر به این موضوع نگاه کنید؛ ما توپ را پاس می دهیم، اما در گرفتن مشکل داریم. حالا یک بازیکن با بدبختی توپ را گرفته و پاس داده؛ اما چون توپ از پایش در زمان استپ فاصله گرفته دفاع حریف دستش را می خواند و پاسش قطع می شود. بنابراین وقتی با این شرایط دو پاسش قطع شود دیگر پاس پُر ریسک و نفوذی نمی دهد.

چراغپور خاطرنشان کرد: با این شرایط کجا باید این مشکل حل شود؟ در بازی های این هفته یک مربی بازیکنش را تعویض کرده اما بازیکن از وسط زمین تا روی نیمکت به مربی فحاشی کرده است. این مشکل ها باید کجا حل شود؟ یوهان کرایف یک جمله طلایی دارد و گفته بود «در فوتبال پاس همه چیز نیست، اما بدون پاس نمی توان فوتبال بازی کرد». حالا شما فوتبال ایران را ببینید؛ از 10 پاسی که داده می شود اگر خیلی خوب بازی کنیم، یک پاس نفوذی می دهیم که از دو بازیکن رد شود. در این شرایط رئال مادرید را ببینید؛ دفاع وسط توپ را به طراح می دهد، این بازیکن هم موظف است که پاس نفوذی بدهد. ببینید آنها چقدر دقیق به فوتبال نگاه می کنند.

انتهای پیام/